گوتی ها چه کسانی بودند؟
احتمالاً اگر شما اندکی مطالعات تاریخی در حوزه باستان داشته باشید نام گوتی ها به گوشتان خورده است. اما آن ها چه کسانی بودند؟ برای شناخت گوتی ها تقریباً به طور کامل متکی به آثار تمدن های میانرودانی نظیر سومر، بابل و آشور هستیم. در آثار ستارهشناسی هزاره اول پیش از میلاد از بابل (جنوب عراق امروزی)، چهار کشور اصلی با عناوین آمورو، اکد، ایلام و سوبارتو مشخص شده اند.
موقعیت جغرافیایی گوتیوم، سرزمین مادری گوتیها، ثابت نبوده است!
در بسیاری از متون سرزمین سوبارتو به جای واژه گوتیوم به کار می رفت که اشاره به سرزمین گوتی ها دارد. محققان جدید معمولاً گوتیوم را جایی در کوه های زاگرس در شرق بابل و شمال ایلام می دانند. با این حال، بررسی بیشتر منابع باستانی نشان می دهد که موقعیت جغرافیایی گوتیوم همیشه ثابت نبوده است. همین امر در مورد اصطلاح سوبارتو که گوتیوم با آن ارتباط نزدیک داشت صادق است. هر دو اصطلاح از نام افرادی گرفته شده است که تصور می شود در سرزمین های مجاور میانرودان زندگی می کرده اند.
نام جغرافیایی گوتیوم و مردمی به عنوان گوتیان در اسناد میانرودان از اواسط هزاره سوم تا اواخر هزاره اول قبل از میلاد آمده است. بسیار بعید است که نام گوتیان همیشه به یک گروه از مردم و گوتیوم به یک منطقه اشاره داشته باشد. شواهد به دست آمده از هزاره های دوم و اول بیشتر حاکی از یک موقعیت شرقی از نقطه نظر میانرودان است.
گوتی ها در منابع میانرودانی قومی وحشی و متخاصم به تصویر کشیده شده اند
گوتی ها به عنوان یک قوم ابتدا در منابع اواسط هزاره سوم پیش از میلاد در بابل ظاهر می شوند. آن ها به عنوان مهاجمانی که زندگی کشاورزان بابلی را بهم می زنند به تصویر کشیده شدهاند. به احتمال زیاد گوتی ها از مشکلات سیاسی میان پادشاهان بابلی اکد برای به دست آوردن قدرت در برخی شهرها استفاده کرده اند.
یک فهرست سومری از اوایل هزاره دوم پیش از میلاد در مورد شاهان بابل، از وجود یک سلسله گوتی پس از اکدیان خبر می دهد. این نشان می دهد که چنین حاکمانی واقعاً وجود داشته اند. حضور گوتی ها در بابل احتمالاً بیش از پنجاه سال طول نکشیده است و پس از آن توسط پادشاه شهر اوروک از میانرودان اخراج شدند. مانند بسیاری دیگر از گروههای خارجی که به طور موقت بر بخشهایی از بابل سلطۀ سیاسی داشتند، گوتیان نیز اثری بر فرهنگ یا زبان بابلی باقی نگذاشتند.
زبان گوتیها ربطی به زبانهای ایرانی یا آریایی نداشته است
زبان گوتی را اساساً از برخی نامهای اشخاص می شناسیم و تنها از یکی از خدایان ایشان خبر داریم. اسامی گوتیان نشان می دهد که آن ها ربطی به مردمان ایرانیِ آریایی نداشتند و از آن ها متفاوت بودند. آن ها در منابع میانرودانی همیشه با عبارات بسیار منفی به تصویر کشیده شده اند. میتوان نتیجه گرفت که برای مدتی بخشهایی از بابل از نظر سیاسی توسط افرادی به نام گوتیان اداره میشد که توسط بومیان وحشی و خارجی تلقی میشدند.
به تازگی جریان های پان کردیسم که به دنبال جعل تاریخ خیالی برای کردها هستند تلاش دارند تا گوتی ها را اجداد کردهای امروز معرفی کنند، این در حالی است که کردها قومی ایرانی بوده و هستند و ربطی به گوتی های غیرایرانی ندارند. البته چنین نگرش های غیر علمی نسبت به برخی دیگر از مردمان جهان باستان همچون ایلامی ها و کاسی ها نیز از طرف دیگر گروه های پانِ قوم گرا دیده می شود.
در منابع میانرودانی اقوام و مردمان مختلفی که واقعاً گوتی نبودهاند، به عنوان گوتیها معرفی شدهاند
واژههای گوتیوم و گوتیان در متون شمال و جنوب میانرودان در طول هزارههای دوم و اول پیش از میلاد همچنان به کار میرفتند و اغلب به منطقه یا مردمی از کوهستانهای زاگرس اطلاق می شدند. این در حالی است که این گوتیان قطعاً همان گوتیان باستانیتر و اصلی نبودند.
استفاده پیوسته از نامی که در آن زمان نامی باستانی تلقی می شد، نتیجه ایدئولوژی خاص میانرودان بود. بنابراین واژه گوتیان هیچ ارزشی به عنوان نشانه ای از قوم خاصی ندارد و صرفاً برای افراد غیر متمدن زاگرس به کار می رفت. از نظر مردم میانرودان هر گروه متخاصمی گوتیان بودند. به همین خاطر گاهی وقتی سالنامههای سلطنتی آشور به جمعیتهای ایرانی ماناییها یا مادی ها اشاره می کنند، از کلمه گوتیان استفاده میکنند. این تصور منفی از گوتیان در منابع میانرودان سال ها ادامه داشت و نباید گوتیان را با ایرانیانِ آریایی یکی دانست.
در هزاره اول پیش از میلاد، گوتیوم به عنوان یک نام جغرافیایی برای اشاره به تمام یا بخشی از منطقه زاگرس در شمال ایلام به کار می رفت. هنگامی که کورش بزرگ به بابل حمله کرد، این کار را با کمک اوگبارو، فرماندار نبونئید در سرزمین گوتیوم انجام داد.
در حالی که می توان ارجاعات زیادی به گوتیان و گوتیوم در منابع میانرودانی یافت، اما نمی توانیم تاریخ یک ملت یا حتی یک قوم را بنویسیم. سومری ها، بابلی ها و آشوری ها اصطلاحات گوتیوم و گوتیان را به روش های مختلف، بسته به زمینه، به کار می بردند. گاهی مردم و منطقه خاصی را مد نظر داشتند و گاهی صرفاً به هر خارجی که مربوط به زاگرس می شد نسبت می دادند.
اومدی گوتیوم رو گفتی تو زاگرسه بعد اومدی گفتی اینا قوم نیستن و ایرانی نیستن و پانکردیسم گفتی و اینکه دنبال هویت جعل کردن هستن و اینکه کردها ایرانین و ربطی به گوت نداره و کوروش بزرگ گفتی و خودت نشون دادی پانفارس هستی.اسم گوت چندهزار سال قبل پارس و ماد اومده پس قدیمیترن و دشمن که گوتهارو میشناسه فرزندانشونم میشناسه برا همینم میگه مادها و غیره گوتی هستن چون تازه منشعب شدن.طبق حرف تو که گوت مکانه پارسم مکانه و حکومت پارس چندین ساتراپ داشته اینا قبل حکومت پارس زبان و فرهنگ خودشونو داشتن نه پارسی.میشه بگی گوتهایی که میگی ایرانی نیستن کجا رفتن؟غیب شدن؟بنظرت اقوام ایران از اینا نیستن؟نکنه قیول داریی آریایی از سیبری اومده؟شماها به اسم ایرانیت و آریایی دارین همرو زیرمجموعه فارس میبرین و به بقیه تهمت جعل هویت میزنین در صورتیکه شماها دارین اینکارو میکنین.گوت همون احداد کورتها هستش که خیلی قبلتر از ماد و پارس در همینجا بودن و آریایی ها فرزندان اونا هستن همین گوتها اروپا رفتن میبینی که زبانشون با مردم ایران هم ریشست پس توهم نزنین آقایان پانفارسیسم
باشه داداش کل دنیا اول کرد بودند و از همین کردستان به جاهای دیگر رفتند.
😃😃😃
اینها جهت تفرقه بین لرها و کرد سازی فعالیت میکنند
بیچاره پانکُردها واقعاً. خودشون رو جر میدن یه هویت باستانی برای خودشون دستوپا کنن و همهش سردرگمن که بالاخره کی باباشونه. یهروز گوتیها، یهروز مادها، یهروز سومریها، یهروز اشکانی و ساسانی. یهو خلاصهش کنید بگید کل بشریت از ما بهوجود اومده تمومشه بره دیگه.
امیر جان دور تا دور ما پر از مدارک و اسناد باستانی چند هزار ساله ما یه گوشه نیستیم و بیایم خودمونو بچسپونیم به یه قوم دیگه زبان لباس و فرهنگ مختص خودمون رو داریم لهجه هورامی از زبان کردی همونیه که اوستا باهاش نوشته شده اسم دیاکو پادشاه چندین هزارساله کردیه مثل چیاکو و ئاکو و خیلی اسمهای دیگه که به کو ختم میشن حالا خودت بگو ما این وسط با جمعیت چند میلیونی از کجا اومدیم و بابامون کیه و در آخر هم یه زحمتی بکش بگو بابای خودت کیه
اولا مورد از خود شماست تمدن هند دست کمی از تمدن میانرودان نداره الان اریاییها اصالتا از هند مهاجرت کردن و هنوزم بخش زیادی در هندوستان زندگی میکنن قومهایی که واقا ریشه ایرانی دارن مادها و پارتها و اورارتوها هستند بقیش هر چی میگن ساختگیه فقط میخان همه سر در گم بمونن اینم کار یهودیان کثیفه وگرنه همه قومها از ریشه باهم یکی هستن و از یه بطن به دنیا اومدن و شرایط جغرافیایی و اب و هوایی باعث میشه که کوچ کنن از هم جدا بشن واسه خودشون زبان و اداب مجزا ایجاد کنن تا بشه نمادشون وگرنه همه از یه مادر متولد شدند و مادر مقدسه هیچکس حق توهین به هیچ قومی را نداره حالا چه مهاجر باشه چه میزبان همه در اصل یکی هستند با زبان و قمیتهای مختلف و زیبا
پافارسیسم رو برای من تعریف کن لطفا
من درباره ریشه نام گوته (همان آلمانی موسیقی دان) بررسی می کردم که به این صفحه رسیدم و دیدم که دو هم همیهنم با هم در گفتگو هستند. من درباره گوتی ها دانشی ندارم ولی کوردها هم میهنان ماد و آریایی تبار هستند و بر پایه آنچه در منابع نوشته شده است زبانشان با زبان پارسی نزدیکی بسیار دارد. من خودم زبان کوردی را بلد نیستم ولی به گمان می رسد که به راستی یک زبان نزدیک به زبان پارسی و شاید زبان پهلوی باشد. به هر روی کوهستانی بودن و بسیاری خاندان های کورد به گوناگونی گویش های کوردی در ایران نیز انجامیده است. بدبختانه ما ایرانیان دانش چندانی از زبان و تاریخ میهنمان نداریم و صد البته توان و تاب خواندن و درستی آزمایی هوشمندانه خوانده های خود را نیز نداریم که مایه بدبختی و گرفتار دروغ ها شدن است. یک نکته جالب که تازه دانسته ام این است که شهر کورد یک شهر کوردنشین نیست و شهرنشینان این شهر بختیاری هستند. کورد معرب گُورد یا گُرد با شیوه نگارش کنونی است و گُورد همان دلیر و جنگاور است و گُوردستان همان سرزمین گُوردهای دلاور است. واژه گُورد نیز واژه ای پهلوی است که همه ما ایرانیان به خوبی با آن آشنایی داریم. آنچه ما ایرانیان و ایرانشهریان را دچار سردرگمی کرده است از میان رفتن خط پهلوی به دنبال یورش بیگانگان تازی و چنگیزی و تیموری و سپس دست اندازی های بیگانگان در میانه این سردرگمی است. با از میان رفتن خط پهلوی یکی آزادی و دیگری یازادی می نویسد و یکی ما آذری هارا تورک و زاده گرگ و چنگیز می کند و دیگر سرزمین رستم و زال را در سیستان و بلوچستان جدا از ایران می خواهد. پیش از اسلام خط پهلوی حرکت یا همان اَ اِ اُ نداشت و مانند زبان انگلیسی صداها با یادگیری و گاه با خود حروف روشن می شدند ولی پس از اسلام مثلا گورد را کُرد نوشتیم و دیگری کورد نوشت و روس ها و انگلیسی ها و هر آزمندی بر میهن ما چشم دوخته و از این نا آگاهی ما بهره ها جستند و به بهای جان ما ایرانیان همه چیز ما را به یغما بردند. ایرانیان باید زبان پهلوی را فرا بگیرند وگرنه سرشان کلاه گشادی خواهد رفت و نه خود و نه دیگر ایرانیان و نه دیگر ایرانشهریان را خواهند شناخت و نتیجه آن خواهد بود که صدام کورد تبار و آریایی در جنگ با ایران به قادسیه خواهد بالید جنگی که اعراب بادیه نشین بر ایرانشهر تاختند و خون ها ریختند و دختران و زنان جوان (کنیزان) را به بردگی جنسی بردند و فروختند و میان خودشان تقسیم کردند و کَنیز معنای پهلوی خود را باخت و به معنی برده جنسی به کار برده شد یعنی دختر ایران زمین را به به نام دختر ایرانی ( کنیز) به بردگی جنسی بردند. درد این است، از خواب گران خیز! از خواب گران خیز! ایرانیان هزاران سال با همبه نیکی و دوستی به مهر و آشتی زیسته اند و برای هم جان داده اند و این همه قوم گرایی تنها دسیسه دشمنان درونی و بیرونی است.
من خودم ترک آذربایجان هستم و علنا خارجی هم از نظر نژاد و ژن شناسی (حدود ۴۰ درصد) و هم از نظر زبان (التایی یا ارارتویی) هستم
اما اینکه اقوام شریف کرد آریایی بودند من نمی پذیرم چون آریایی ها ۲۲۰۰ پیش از میلاد وارد این سرزمین شدند (نژاد سکاها باستانی قفقاز و شمالگان) یعنی خارجی هستند چنانکه اقوام ایلامی، گوتی، لولوبی، کاسپی، کاسی، هیرکانی و … همگی طی هزاره های پیش از اقوام آریایی در این سرزمین زیست می کردند
سوال: چرا انقدر آریایی برای شما مهمه؟ برادر خارجی هستند که کشور باستانی شما را غصب کردند و تمدن های باستانی را دونه به دونه نابود کردند مانند عاشوریان و آکدیان که لولوبیان (از ارومیه کنونی تا خوزستان تا بین النهرین) را نابود کردند و تمام آثار را از بین بردند
لطفا تاریخ جدید نسازین
ممنون
احسنت عین حقیقت. چه مهاجر چه میزبان همه ریشه و اصالت دارن نه اینکه اریاییها فرزندان مقدس خدا باشن بقیه را لک لکها آورده باشن
کرد و کردستان نیاز به تاریخ سازی یا هویت تراشی نداره کرد خودش یه تاریخ و کردسنان مادر تاریخه زادگاه زرتشت در اوراماناته و اورامان یا هورامان تاریخی داره به قدمت خلقت بشر و خاستگاه کرد منطقه اوراماناته
با این خیالات خودتون رو فریب ندید! اسم کردستان اولین بار در متون تاریخی پس از حمله مغولان ظاهر میشه. تا قبل از دوره ایلخانی در هیچ متن و نقشه قدیمی خبری از کردستان نیست!
زرتشت تو سلطانیه زنجان بدنیا اومده و مقبره اش هم تو کوه مقدس سبلانه الانم سرچ کن تو گوگل قبرشم تو سبلان ببین افرین پسر گلم فاشیسمی حرف نزن . زر یعنی به زبان تورکی زرتشتی آتش و آذربایجان هم چون زادگاه زرتشته معنییش به زبان زرتشتی باستانی میشه سرزمین آتش
در گذشته به فارسهای قفقاز و اطراف رود ارس آذربایجانی می گفتند! ( کلمه آذربایجان از آثروپات سردار داریوش هخامنشی و پارسیها ! در جنگ گوگمله گرفته شده است در 2355 سال قبل!- طبق کتابهای گاندزاکهتسی ارمنی و نزهه المجالس گنجه ای – حدود 700 سال قبل- که 90% اهالی را فارس می داند و از وجود بیش از یکصد شاعر فارس در گنجه و تفلیس و باکو و ایروان و تبریز و وان و دربند و…. خبر می دهد! و کتابهای دیگر!) در اثر حملات نظامی عثمانی و روسها بین سالهای 1585 تا 1828 م ( و نه در هزاران سال قبل و نه در زمان حکومت ایلخانان مغول در 700 سال قبل – تاکید من است!) زبان مردم از آذری(= فارسی میانه!) به نوعی ترکی دگرگون شد! ( که هنوز بیش از 40 % کلمات فارسیه!) امروز عوام و پرفسورهای فیک خیال می کنند که از اول آذری ها ترکی صحبت می کردند! داستان آذری ها مثل سیاهان آمریکا است که الان انگلیسی صحبت می کنند! آیا کسی شنیده است که سیاهان امریکا به افتخار انگلیسی صحبت کردن اشان مجمع تشکیل بدهند و به خود مدال بدهند؟!
اما در گذشته به چادرنشینان ( و گاه راهزنان!) کورد می گفتند! اعم از اینکه زبان اشان عربی و یا ترکی و یا فارسی و یا انگلیسی و …. باشد! ( دلایل ؛ کتاب تاریخ طبری در 1100 سال قبل حضرت ابراهیم را کرد یعنی چادرنشین می داند که دکتر ولایتی به غلط در کتاب اش تصور نموده یک نژادی به اسم کرد بوده که حضرت ابراهیم هم از انها بوده است! یا کتاب حمزه اصفهانی در هزار سال قبل از کرد عرب و کرد فارس و کرد طبری سخن می راند!و..) تا قرون اخیر حتی در سنندج کسی خود را کرد نمی دانست بلکه بر مبنای قبیله و محل زنگی نامگذاری می کرد مثل سندجی و یا کرمانج و یا گورانی و اربیلی و … فقط مردمی که زیر سقف زندگی نمی کردن ، کورد می نامیدند! به نظر می رسد مستشرقین ( عمدتا یهودی) در رواج این نام منفی دست داشته اند!
– اما اینکه اجداد ترکها و کردها و فارسها و مازنی ها و لرها و عرب ها و … ایران چه کسانی هستند، بررسی دی ان ا یازده گروه قومی در 2019 نشان داد که (اینها به جز بلوچها و ترکمن ها و فارسهای جزایر خلیج فارس که نسبتا متمایزند!) خیلی به هم شبیه اند و با اسکلتهای قدیمی تا ده هزار سال نیز مشابهت دارند! به طور مثال عربهای ایران بیشتر شبیه لرها هستند تا عربهای حجاز و یا ترکها به فارسها بیشتر شبیه اند تا به مردم قزاق در اسیای میانه! – لذا تغییر زبانی کاملا محتمل است! لذا در هزاره های دور تغییر زبانی کوتی ها و لولوبی ها و ایلامی ها و … به فارسی و کردی و عربی و … کاملاً ممکن می باشد!
Magnificent items from you, man. I’ve be aware your stuff previous to and you are just extremely great. I actually like what you’ve received here, certainly like what you’re stating and the best way during which you say it. You are making it entertaining and you still care for to stay it wise. I can’t wait to learn much more from you. This is actually a tremendous site.
thank you very much for your warm comment
اقوامی که امروزه در ایران زندگی می کنند ربطی به اقوام باستانی ندارند. در دوران باستان شاید جمعیت کل ایران یک میلیون نفر هم نمیشده است و انسانها بصورت قبایل هم زبان و هم نژاد کنار هم زندگی می کردند و هر حادثه ای مانند جنگ و زلزله و … ممکن بود یک قوم رو بطور کامل نابود کنه و از صحنه روزگار محو کنه. شما 3000 سال قبل رو با الان مقایسه نکن. در 3000 سال قبل هر قوم بصورت روستاها و چند شهر کوچک در کنار هم بودند مثل الان نبود که همه جا آدم باشه و همه جا پراکنده بشن. چون در قدیم محیط خشن و وحشیانه و فرهنگ برده داری حاکم بود. کافی بود یه نفر از قبیله خودش دور بیفته که فاتحش خونده بود و به عنوان برده توسط اقوام دیگه شکار میشد.
کرد ها و لر ها اقوام جدیدی هستند و عمدتاً از هند و پاکستان در دوران ساسانیان به ایران آورده شده اند در شاهنامه هم نوشته شده است. و از اسامی طوایفشان کاملاً مشخصه.
نخستین مهاجرت آریایی ها از هند به ایران پارسی ها بودند که نژادشان در حمله اسکندر مقدونی بیشترش از بین میره و مابقی هم در 500 سال قبل سلساه ساسانیان رو تاسیس می کنند که کاملاً فرهنگ هندی رو نشون می دادند و سرانجام اساسانیان هم در حمله اعراب نابود میشه. ایرانیان امروزی بیشتر از نژاد های دیلم و ترک وعرب و تاجیک( دو رگه پارسی و عرب) و قفقازی هستند. بعدها جمعیت مهاجران متاخر از هند مثل لر ها و کرد ها و بختیاری ها افزایش پیدا میکنه و این مربوط به پانصد و ششصد سال اخیر هست. شما اگر به تاریخ نگاه کنید اثری از لر و کرد و مانند اینها نمی بینید.
اقوامی مانند کاسی ها و گوتی ها و لولوبی ها و سکاها و اوراتو ها و … تماماً از بین رفته اند و یا مقهور اقوام فاتح جدیدتری شده اند و اقوام جدیدی جایشان را گرفته اند.
مثل قاره آمریکا که تا 500 سال قبل اقوام و تمدن های مختلف سرخپوست در آن زندگی می کردند ولی الان جمعیت سفید پوست و سیاه پوست و حتی چینی ها بیشتر از سرخپوست هاست. این دلیل نمیشه سیاهپوست ها وچینی ها و اروپایی ها بگویند ما فرزندان مایاها و اینکا ها و آپاچی ها هستیم.